می دونید این تبلیغ چه چیزی به ما یاد میده؟ اثربخشی تبلیغ، در عربده زدن نیست! میشه ساکت بود و یکی از بهترین تبلیغات سال را ساخت. میشه نام برند را جار نزد ولی آنرا در ذهن مخاطب حک کرد. بله، تبلبغات علم است. دریافت

فرمانده نیروی زمینی سپاه و طراح بسیاری از عملیات‌های دوران دفاع مقدس، خبرنگاری به نام "غلامحسین افشردی" است.

او اولین خبرنگار جمهوری اسلامی ایران پس از پیروزی انقلاب بود که در سفر خارجی مسئولان به الجزایر حضور داشت و در حادثه طبس به عنوان اولین خبرنگار در محل حادثه بود.

حسن باقری، برخلاف بسیاری از مبارزان که دارای نام‌های مشهوری نیز بودند، تفنگ به ‌دست نگرفت و به ‌مقابله با تانک‌های دشمن نشتافت. او راهی دیگر برگزید و این مسیر متفاوت و استثنایی، آغاز راهی بود که درباره‌ی آن بسیار گفته شده است. بهترین کار را در شناسایی دشمن دانست و در این راه، تجربیات کوتاه‌مدت در واحد اطلاعات سپاه پاسداران، روزنامه‌نگاری و... به‌ ‌کمکش آمدند. گویی دست تقدیر، غلامحسین افشردی را به‌‌ راه‌هایی کشانده بود که در جنگ، حسن باقری را بسازد!

او یک اتاق را به‌عنوان اطلاعات نظامی انتخاب کرد. نقشه‌های منطقه را دورتادور دیوار چسباند و آخرین اخبار نبرد را روی نقشه پیاده کرد. ابتدا خودش و چند نفری که به او ملحق شدند، با موتور، ماشین و هر وسیله‌ای که داشتند، به ‌محورهای ورودی دشمن می‌رفتند و به‌‌ جمع‌آوری اطلاعات می‌پرداختند. بلافاصله ارتباط با مراکز مختلف در استان خوزستان و تهران برقرار شد تا اطلاعات ردوبدل شود. هنوز یک هفته از شروع جنگ نگذشته بود که این اتاق، مهم‌ترین منبع اطلاعاتی به‌شمار می‌رفت. آن‌ها می‌توانستند بفهمند دشمن در کجاست، چه تعداد نیرو دارد، هدفش چیست، برای چه آمده است، تا کجا می‌خواهد برود و... همان چیزهایی که او در دوره‌ی کوتاه روزنامه‌نگاری آموخته بود! گویی تمام تجربیات گذشته (که در ظاهر، پراکنده و نامربوط به‌ نظر می‌آمدند) برای چنین روزهایی اندوخته شده بود.

 #سواد رسانه کمک کند تا:

۱-  چگونگی ایجاد #پیام‌های رسانه‌ای را درک کنیم.

2- آنچه که رسانه‌ها می‌خواهند به #باور آن برسیم را تشخیص دهیم.

3-  #تعصبات، #اطلاعات_غلط و #دروغ‌های_رسانه‌ای را تشخیص دهیم.

4- قسمتی از #داستان که #کتمان می‌شود را کشف کنیم.

5- پیام‌های رسانه‌ای را براساس تجربیات خود، باورها و ارزش‌هایمان #ارزیابی کنیم.

6- پیام‌های رسانه‌ای خود را #طراحی، #ایجاد و #توزیع کنیم.

مقدمه

استفاده از فناوری های نوین ارتباطی به ویژه شبکه های اجتماعی در دهه های اخیر ما را وارد دوران و جامعه تازه ای کرده است؛ گسترش چشمگیر فناوری های مربوط به ارتباطات الکترونیکی مانند شبکه های ماهواره ای و اینترنتی و تاثیر آن روی بسیاری از شئون اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی، جامعه را دستخوش تغییرات اساسی کرده است. شبکه های مجازی در فضای سایبرند که تمام جنبه های حیات بشر را تحت تاثیر قرارداده اند و عرصه های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی را با انبوهی از فرصت ها و تهدید ها روبرو ساخته است تا بدان جا که برخی صاحب نظران از جمله جوزف نای[1] ، شبکه های اجتماعی مجازی را بُعد جدید قدرت در سده 21 دانسته اند.

زندگی روزمرۀ ما مملو از پیام‌هایی است که با ایما و اشاره رد و بدل می‌شود. استفاده از آن‌ها آنچنان طبیعی و بی‌سروصداست که معمولاً اهمیتشان را از یاد می‌بریم. اما وقتی با مردمانی از فرهنگ‌های دیگر مواجه می‌شویم، تازه می‌فهمیم که تا چه حد معنای اشارات آن‌ها را نمی‌فهمیم. یعنی چه که کسی نرمۀ گوشش را به سمت پایین می‌کشد؟ یعنی چه که با انگشتش دایره‌ای رسم می‌کند؟ کتابی جدید، مجموعه‌ای از این اشارات را در سطح جهان گرد آورده است.

دیوید کریستال، اسپکتیتور — ممکن است دربارۀ این ماجرا در طول جنگ عراق چیزهایی خوانده باشید. گروهی از مردم محلی به یک پایگاه نظامی آمریکایی نزدیک می‌شدند. یک سرباز آمریکایی دستش را به سمت آن‌ها گرفت، به صورتی که بازویش تماماً باز شده و کف دستش به سمت آن‌ها بود، با همان علامت مرسوم «ایست». محلی‌ها به آمدن ادامه دادند. سرباز دوباره این حرکت را تکرار می‌کند. اما آن‌ها به نزدیک‌شدن ادامه دادند. برای همین شروع به شلیک می‌کند. محلی‌ها مردم عادی از آب درآمدند، نه ستیزه‌جو. از قرار معلوم امریکایی‌ها نمی‌دانستند که این حرکت در خاورمیانه نوعی خوش‌آمدگوییِ دوستانه است. «سلام» معنی می‌شود، نه «ایست».

دیوید کریستال

ترجمۀ: حمید ضرابی

مرجع Spectator

مرتباً به مطالبی در  شبکه‌های اجتماعی نوک می‌زنیم و بعد آن‌ها را نشخوار می‌کنیم.

ما به شکلی خطرناک به نوعی تقلید از دانایی نزدیک می‌شویم، دانایی‌ای که در واقع الگوی جدیدی از نادانی است.

سواد فرهنگی سنگ بستر ارزش‌های مشترک ماست.

« فریب اعداد را نخورید،آنها فقط از تعداد حرف می زنند و این محدودیت بزرگی است.فرض کنید ۱۰۰ خوک و ۱ آدم دارید،اعداد فقط می گویند که نسبت آنها ۱۰۰ به ۱ است و بس.آنها نمی توانند از قدرت اقلیت چیزی بگویند.»

کیم_وو_چونگ

اجزاء تیتر

شما مجاز به نوشتن تیتر فرعی(روتیتر)، تیتر اصلی، سوتیتر و میان تیتر هستید. تیتر فرعی در واقع روتیتر است و همان‌طور که از اسمش مشخص است بالای تیتر اصلی و با حروف کوچکتر می‌آید. با حذف روتیتر نباید خللی به معنای تیتر اصلی وارد شود.

 سوتیتر نیز  با دو هدف به خبر اضافه می‌شود؛ کاربرد اول آن زیبایی خبر است و کاربرد دوم دادن اطلاعات بیشتر یا برجسته کردن قسمت‌های مهم است. سوتیتر معمولا میان دو نقل قول می‌آید.

خلاقیت و دوری از کلیشه

فاصله‌ی خلاقیت و کلیشه بسیار کم است و تفاوت آنها در «تکرار» است. برای مثال وقتی کانت گفت: «من فکر می‌کنم، پس هستم» برای نخستین بار جمله‌ی بسیار زیبایی بود؛ ولی تکرار بیش ازحد، آن را تبدیل به کلیشه کرد. سعی کنید در نگارش تیتر از کلیشه‌ها فاصله بگیرید.

قوانین را بشکنید

همانطور که گفته شد «باید»‌های تیترنویسی نسبی هستند. در صورتی که شکستن قوانین باعث زیبایی، گویایی و جذابیت خبر باشد می‌توانید بایدها را نادیده بگیرید. می‌توانید کلمات را تکرار کنید، فعل منفی بنویسید و یا تیتر سوال داشته باشید؛‌ اما بعضی قوانین مانند استفاده از نقطه در تیتر، قوانین ثابت هستند و جزو استثنائات نیستند.

انواع رپورتاژ آگهی

برخلاف تصور بسیاری از افراد، رپورتاژ آگهی تنها در قالب متن منتشر نمی‌شود و دارای قالب‌های دیگری است. علاوه بر قالب گزارش خبری، فرمت‌‌های متعددی نیز برای آن وجود دارد. به همین دلیل در وهله‌ی اول باید بدانیم که هر قالب رپورتاژ آگهی( یا حتی فرمت رپورتاژ اگهی ) را در کجا و چه زمانی استفاده کنیم.

اما جدا از قالب و فرمت رپورتاژ آگهی، ویسرت ویلیام نویسنده کتاب Governing health رپرتاژ اگهی را در سه دسته تقسیم‌بندی کرده است:

1.