شهرت (Fame)

 اشخاص حقیقی و حقوقی و حتی بریخ از اشیاء هرگاه به خاطر فعالیت ها و معروفیتشان در جامعه ملی و فراملی شناخته شده باشند، ارزش خبری دارند‌

شهرت ممکن است بار معنایی مثبت یا منفی داشته باشد‌.مرگ یک فرد عادی با درگذشت یک فرد مشهور، ارزش خبری یکسانی ندارند.

مثال؛ وزیر صنایع فردا به آلمان می رود. رئیس جمهوری به آلمان می رود.معلمی در راه بازگشت به خانه جان سپرد.

در این سه مثال ارزش شهرت نمایان می شود، مشخص است کدام ارزش خبری بیشتری دارد.

بنابراین ارزش شهرت در مورد ذی روح و لی روح با توجه به معروفیت آن نزد جامعه ملی یا جهانی تعیین و ارزش گذاری می شود.

اولین سکه ای که در ایران رواج یافت، در زمان داریوش اول در سال 516 ق.م ضرب شد و نام آن دریک بود. 

هرودوت در مورد ضرب سکه دریک می گوید: او شاهی بود که از خود یادبودی گذارد که هیچ شاهی از خود باقی نگذاشته بود؛ و سکه دیگری که رواج داشت شکل بود به وزن 6.5 نقره. 

روزنامه‌ای صد در صد دوست‌دار طبیعت
یکی از تحریره های مشهور کشور ژاپن روزنامه ای منتشر کرده که بعد از خواندن می توان آن را کاشت تا شکوفه دهد.دریافت

عمرو بن جنادة به هماره پدرش «جُنادة بن کعب» از مکه به خدمت امام شرفیاب شد.

پدرش «جُنادة بن کعب» از مکه با خانواده اش به خدمت امام شرفیاب شد و در روز عاشورا در حمله اول به فیض شهادت نایل آمد.

وى در حالى که یازده سال بیشتر نداشت از امام(علیه السلام) اجازه میدان خواست. امام(ع) فرمود: «پدر این جوان در جنگ به شهادت رسیده، شاید مادرش راضى نباشد». او عرض کرد: «إنَّ أُمِّی هِیَ الَّتِی أَمَرَتْنِی»؛ (مادرم به من فرمان داده است گام در این میدان بگذار.