رسانه

کنشگری یاActivism به فعالیت‌های متشکل و مختلف در عرصه‌های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی گفته می‌شود که با هدف ایجاد تعادل یا جلوگیری از تغییر در این زمینه‌ها با میل بهبود در جامعه شکل می‌گیرد.

متن پیش رو حاصل گفتگوی زنده اینترنتی بر بستر اینستاگرام است که بنده با آقای علی گنجعلیخانی در ارتباط با موضوع کنشگری با استفاده از ابزار رسانه است که تقدیم حضورتان می شود.

فناوریهای جدید مانند اینترنت، تلفن های هوشمند همراه وتبلت ها این ظرفیت را دارند تا جامعه مدنی را قدرتمند و دموکراسی را در سرتاسر جهان تقویت کنند.

کنشگری یاActivism به فعالیت‌های متشکل و مختلف در عرصه‌های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی گفته می‌شود که با هدف ایجاد تعادل یا جلوگیری از تغییر در این زمینه‌ها با میل بهبود در جامعه شکل می‌گیرد.

متن پیش رو حاصل گفتگوی زنده اینترنتی بر بستر اینستاگرام است که بنده با آقای علی گنجعلیخانی در ارتباط با موضوع کنشگری با استفاده از ابزار رسانه است که تقدیم حضورتان می شود.

فناوریهای جدید مانند اینترنت، تلفن های هوشمند همراه وتبلت ها این ظرفیت را دارند تا جامعه مدنی را قدرتمند و دموکراسی را در سرتاسر جهان تقویت کنند.

ارتباط ابزارهای دیجیتال با کنشگران چیست؟ این ابزارها، در اصل شامل رایانه ها و تلفن های هوشمند است. رایانه ها اتصال به همه برنامه های کاربردی اینترنت را امکان پذیر  کرده اند.  در مقابل، تلفنهای همراه معمولی صرفا ارسال پیام متنی و برقراری تماس را امکانپذیر کرده اند. اما، فوران تلفن های هوشمند و تبلت ها پتانسیل و ظرفیت تلفن های همراه را تقویت کرد و سبب شد تا آن ها بیش از گذشته مشابه رایانه ها شوند و بنابراین برای تغییرات اساسی ضرورت پیدا کنند.

فناوری های جدید مثل اینترنت، تلفن های همراه و تبلت ها از ظرفیت تقویت جامعه مدنی و استحکام دموکراسی در سرتاسر جهان برخوردارند. در جوامع پساصنعتی، نهادهای مهم دموکراسی نمایندگی-پارلمانها، احزاب سیاسی، وزارتخانه  های دولتی-وبسایتهایی را ایجاد کرده اند و در آن ها اهداف و وظایفی را ترسیم می کنند، اسناد رسمی را درج می نمایند و آخرین اخبار و اطلاعیه ها را منتشر می کنند. صفحات وب شفافیت و پاسخگویی حکومت را ارتقا میدهند. از منظر احزاب سیاسی، ابزارهای برخط در جمع آوری کمک های مالی، بهبود مدیریت و سازماندهی، انتشار ایده ها یا اعلام عمومی برنامه های انتخاباتی نقش بسزایی داشته است. اجرای کمپین های تبلیغاتی و رأی گیری به طور اساسی از تمامی پتانسیل فناوری های دیجیتال بهره گرفته است. در واقع، توسعه رسانه های اجتماعی و راهبردهای بازاریابی دیجیتال در کمپین سال 2008 باراک اوباما، سازوکارهای کالسیک ارتباطات سیاسی را دگرگون کرده است. در انتخابات سال 2012 ،هر دو کاندیدا-باراک اوباما و میت رامنی-بر سیاست سایبر تمرکز خاصی وجود داشته است. همچنین بهار عربی، ایندیگنادوس در مادرید، اشغال وال استریت در نیویورک و جنبش پنج ستاره در ایتالیا بیانگر نسخه کنونی مشارکت مدنی است.

در نهایت، فناوری های جدید ارتباطی و رسانه ای که در کنار فناوری های سنتی در حوزهای دوگانه حضور دارند، کنش جمعی را ارتقا داده اند و نیز منجر به پیشرفت مشورت و روش های گفتمانی تصمیم گیری (حوزه های عمومی مجازی) شده اند. نظام رسانه ای پیوندی مشارکت سیاسی را هم از طریق مجراهای نمایندگی و مشارکتی تقویت کرده و هم در صورتبندی تدریجی جامعه مدنی جهانی که در چالش ها و نگرانی های محلی درگیر هستند ایقای نقش می کند.

دموکراسی مستقیم قصد ندارد جایگزین حکومت مبتنی بر نمایندگی شود، بلکه مکمل آن محسوب می شود و نمایندگی را با تبدیل حکومت نمایندگی به حکمرانی نمایندگی غنی تر، که در اینجا حضور جامعه مدنی قابل ملاحظه است، گسترش می دهد.

لذا در عصر دیجیتال و با وجود ابزارهای رسانه ای هوشمند، عملاً کنشگری در مقوله های اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی بدون در نظر گرفتن و در اختیار داشتن ابزار رسانه امکان پذیر نیست همچنین شناخت آرایش جدید رسانه ها از الزامات کنشگری فعال در جامعه مدنی است . ما بدون استفاده از ابزار رسانه نمی توانیم کنشگری داشته باشیم و سخنان، مطالب و پیام های خود را به مخاطبان ارائه نمائیم .